Ludzki mózg ma nieograniczone możliwości.

Wchodząc w świat dawnego obrazu uruchamiam wyobraźnię. Potrafię wyobrazić sobie scenę dawnego obrazu, jako trójwymiarową scenę teatralną, gdzie mogę wędrować pomiędzy trójwymiarowymi postaciamii obiektami, rozwijać ten świat głębiej i szerzej - również poza ramy obrazu. Wszystko na zasadzie hipotez osadzonych na faktach malarskich oraz w oparciu o „fizykę” wywodzącą się z danego obrazu.

To takie wtórne stwarzanie tego świata dawnego obrazu, nadawanie elementom obrazu nowego życia, które zawieszone jest w “innym, równoległym wymiarze”.

Chcąc stworzyć jakąś rzeczywistość malarską niejako odrębną od tej, która nas otacza w kolejnym etapie mojej twórczości jeszcze bardziej skoncentrowałem się na obrazie. Aby być bliżej obrazu, bliżej elementów malarskiego świata zacząłem malować obrazy z obrazów, nawiązałem dialog malarski z obrazami innych malarzy.

Mowa tu o mojej pracy doktorskiej pt: ”Nieznane królestwo” (Muzeum Narodowe Kraków 2009), która była zebraniem wszystkich tych etapów i zainteresowań, które do tej pory składały się na moją malarską drogę. Dotykała ona tematu języka malarskiego, ogladania (dawnych) obrazów przez pryzmat dekonstrukcji, jak i dialogu malarskiego, czyli również próby stworzenia obrazów opowiadających hipotetyczne historie malarskie zaczerpnięte z elementów dawnych dzieł.